داستان شکایت تام کروز برای رسیدن به دامنه اینترنتی TomCruise.com

به گزارش پایگاه خبری وب سایت رند ، تا به حال چند نمونه از دامنه های شرکت های معروف دنیا که جنجال آفرین شده اند را در سایت رند معرفی کرده ایم اما این بار قصد داریم شما را در جریان دامین یکی از بزرگترین ستارگان هالیوود قرار دهیم. اتفاقی که سال ۲۰۰۷ میلادی برای "تام کروز" یکی از هنرپیشه های معروف دنیای سینما افتاد. در ادامه با ما همراه باشید.

WIPO مخفف نام سازمان مالکیت فکری و معنوی یکی از شرکت های مربوط به سازمان ملل می باشد که در سال ۱۹۶۷ با هدف بزرگ کردن فعالیت های مرتبط با حفاظت از حقوق معنوی در کل دنیا به راه افتاده و مرکز این سازمان در شهر ژنو سوئیس قرار دارد. یکی از وظایف این سازمان رسیدگی به شکایات و اختلافات موجود در مورد آدرس های اینترنتی است.

اما داستان دامنه اینترنتی تام کروز به سال ۲۰۰۷ میلادی بر میگردد. ماجرای این دامنه این بوده است که ، گویا دامین TomCruise.com برای فردی به نام "جف برگر" ثبت شده بوده و از این رو تام کروز برای گرفتن این دامنه به WIPO شکایت می کند تا بتواند دامنه مورد نظر را در اختیار بگیرد. جالب است بدانید که "جف برگر" دامین های زیادی را در اختیار داشته و دارد که تا کنون اشخاص معروف زیادی از وی به این سازمان شکایت کرده اند. دومین هایی مثل CelineDion.com، MichaelCrichton.com، KevinSpacey.com، JeffreyArcher.com و غیره ... را همگی از آن جف برگر بوده است.

سازمان مالکیت فکری و معنوی بعد از بررسی پرونده تام کروز ، با اینکه جف برگر سابقه بالایی در زمینه ثبت دومین با نام افراد معروف جهان داشته اما رای را به نفع تام کروز صادر کرد و این سایت اینترنتی را در اختیار وی قرار می دهد.

قطعا اشخاصی که با قانون های ثبت دامین در اینترنت آشنایی دارند و تمام ضوابط در این مورد را پیگیری می کنند می دانند که اختصاص یافتن دامنه TomCruise.com به خود این شخص کاری طبیعی می باشد اما با این حال جف برگر فکر می کرده که این کار ناعادلانه می باشد و اعتقاد داشته که این سایت را می توانستد در اختیار داشته باشد.

لوگوی سازمان مالکیت فکر و معنوی

وکیل تام کروز برای گرفتن این سایت بر سه قضیه تاکید داشت که مهمترین آن حقوق تام کروز در بازار تجاری برای استفاده از اسم و اعتبار خود بود. زیرا طبق خبرهای موجود قبل از اقدام تام کروز برای گرفتن دامنه با نام خود ، کمپانی های مختلف برای منتشر کردن تبلیغات خود با تصور اینکه وب سایت TomCruise.com متعلق به شخص تام کروز است پول زیادی پرداخت کرده بودند.

این در حالی بود که جف برگر معتقد بوده وقتی این وب سایت در اختیارش قرار داشته ، تمام حقوق تجاری تام کروز را حفظ کرده و خلاصه ای از زندگی وی و سایر هنرمندان را بدون هیچ قصد بدی در این سایت قرار میداده است.

وی تاکید کرده که تا به حال هیچ اقدامی برای فروش این وب سایت به شخص تام کروز نکرده و می تواند بر اساس قانون آزادی بیان در سایتی که با اسم خود به ثبت رسیده هر متنی را انتشار دهد. جف برگر معتقد بوده اشخاصی که به سایت اینترنتی TomCruise.com می روند بدون در نظر گرفتن فرد حامی اینترنتی به دنبال دستیابی اطلاعاتی در مورد تام کروز هستند.

نمای فعلی سایت TomCruise.com در سال ۲۰۱۵ میلادی

در قسمت دیگری از این پرونده در خصوص اظهارات جف برگر مبتنی بر تاخیر ۱۰ ساله تام کروز برای پس‌ گرفتن سایت اینترنتی TomCruise.com مربوط می شد. برگر معتقد بود طبق قوانین موجود در مرکز سیاست گذاری دامنه های اینترنتی (UDRP) ، اگر شخص برای گرفتن دامنه اینترنتی خود ۲ سال تاخیر کند دیگر نمی تواند در این زمینه کاری انجام دهد. با این وجود مسؤولان سازمان WIPO ادعا کردند که اجرای این قوانین در این مورد خاص می تواند باعث نادیده گرفتن حقوق اشخاص در بازارهای تجاری جهانی شود. WIPO ادعا کرد که در این زمینه بسیار محکم عمل می کند و اجازه سرپیچی از قوانین را به کسی نخواهد داد.

در انتها سازمان WIPO رای را علیه جف برگر صادر کرد و تاکید کرد که فعالیت های شخص خاطی در این زمینه تنها محدود به تبلیغات اینترنتی نمی شده است. این اقدام ممکن است از جنبه های دیگر نیز حائز اهمیت باشد ، چون با صادر شدن این رای جف برگر دیگر نمی توانست در اینترنت به بهانه استفاده از قانون آزادی بیان هرنوع فعالیتی را برای خود آزاد بداند.

وب سایت TomCruise.com در سال ۲۰۰۷ میلادی و قبل از شکایت تام کروز - برای تصویر بزرگتر کلیک کنید

این قانون ها از دید بعضی از اشخاص عادلانه نیستند. کارشناسان نیز اعتقاد دارند که ثبت کنندگان دامین های اینترنتی می توانند آن را برای استفاده شخصی خود به کار ببرند اما در مقابل ، سازمان مالکیت فکری و معنوی می گوید که یک سایت اینترنتی با اسمی مشخص می تواند از اعتبار افراد سرشناس سوء استفاده نماید که این خلاف قوانین تصویب شده می باشد.

حال حدود ۸ سال از این شکایت می گذرد اما همچنان هستند افرادی که دامنه یک برند یا فرد مشخص را ثبت می کنند و آن فرد یا شرکت از طرف ثبت کننده شکایت می کنند. گویا این بازی ادامه دار تمامی ندارد و البته برنده مشخصی نیز نمی توان برای این دعوا مشخص کرد. در برخی موارد ثبت کننده و در برخی صاحب برند برنده این شکایت می شوند.