سیم کارت در ایران 24 ساله شد

به گزارش پایگاه خبری وب‌سایت رند، فكر متحرك یا سیار كردن تلفن و به‌كارگیری آن در مكان‌های مختلف به منظور استفاده بیشتر از این وسیله، از دهه 1960 میلادی در كشور‌های اسكاندیناوی (سوئد، نروژ، دانمارك و فنلاند) شروع و در اواخر آن دهه، اولین تلفن نقطه به نقطه به كار گرفته شد.

اما عمر تلفن همراه در ایران تنها 24 سال می‌باشد. در واقع اولین ثبت نام سیم کارت در کشورمان مربوط به تیرماه 1372 می‌باشد و 19 مرداد 1373 با واگذاری 4 سیم کارت به کارکنان نهاد ریاست جمهوری ارائه سیم کارت به طور رسمی در کشورمان آغاز شد.

از آنجایی که در ابتدا این تکنولوژی با استقبال خوبی در ایران روبرو نشد روند ثبت نام چندین ماه به طول انجامید. به نحوی که در نهایت شرکت مخابرات ايران و شرکت پست توافق کردند به کسانی که در‌اين زمینه بازاریابی کنند و قادر باشند یک یا چند مشتری به پست بکشانند، مبلغی به عنوان پاداش پرداخت شود. 

بالاخره مخابرات توانست با شعارهای مختلفی همچون "با تلفن همراه همیشه در مقصد هستید" تا اواسط سال 74، حدودا 9 هزار و 947 سیم کارت بفروشد. و این آغاز موفقیت تکنولوژی تلفن همراه در ایران بود.

البته امکانات و محدوده آنتن دهی موبایل مانند این روزها وسیع نبود و تنها محدوده تهران بزرگ را از شرق به سرخه حصار، از غرب به ابتدای عوارضی جاده کرج، از جنوب به بهشت زهرا و از شمال به ارتفاعات شمال تهران محدود می‌کرد و تنها از ساعت 8 صبح تا 8 شب قابل دسترس بود.

باید بدانید که بهره‌برداری از اولين فاز شبكه تلفن همراه كشور، در مرداد ماه سال 1373 در شهر تهران با 24 سایت BTS و با ظرفيت 9200 شماره آغاز شد و کم کم با استقبال غيرمنتظره مردم از اين پديده، شركت مخابرات ايران درصدد گسترش پوشش آن از تهران به كل كشور بر آمد. بنابراين با توجه به نياز و تقاضای مردم به اين پديده، فعاليت‌هايی متناسب با جهت‌گيری جهانی برای توسعه شبکه تلفن همراه در اهداف عالی مجموعه مخابرات کشور صورت گرفت.

حتی هزینه سیم کارت نیز در آن روزها بسیار بالا بود. به عنوان مثال متقاضیان سیم‌ کارت باید یک چک بانکی به مبلغ 5 میلیون ریال بابت هزینه اشتراک، هزینه نصب و بهای گوشی پرداخت می‌کردند. همچنین به منظور افزایش ‌ايمنی در حین رانندگی، متقاضیانی که درخواست تجهیزات اضافی جهت نصب در خودرو را داشتند، باید مبلغ 700 هزار ریال بابت تجهیزات اضافی پرداخت می‌کردند.

شکل‌گیری اپراتور همراه اول

هيأت وزيـــران بنا بــه پيشنهــاد وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، اساسنامه شركت ارتباطات سيار را با سرمايه 2000 ريال تصويب كرد و کليه وظايف امور ارتباطات سيار شرکت مخابرات ايران به شرکت ارتباطات سيارایران واگذار شد.

با جدی شدن خصوصی‌سازی صنعت مخابرات كشور و اهميت حضور در بازار رقابت تجاری، اين شركت از سال 1386، دارای "نام (همراه اول)"، "نشان (دو حلقه)"، "رنگ (فیروزه ای و نارنجی)" و "شعار (هیچکس تنها نیست)" شد.

در سال 1389 پس از خصوصی شدن شرکت مخابرات ایران، این شرکت از سهامی خاص به سهامی عام تبدیل شد. شرکت ارتباطات سیار ایران در 28 آذر 1389 ، پنج درصد سهام (معادل 103 ميليون سهم) خود را در فرابورس عرضه کرد. روز 29 مرداد 1392 نماد همراه اول در بازار بورس بازگشايی شد و این شرکت از آن سال در بازار بورس حضور دارد.

همراه اول به عنوان بزرگترین اپراتور تلفن همراه کشور در هر دو حوزه مکالمه و دیتا، مجوز ارتقای پروانه ارائه خدمات تلفن همراه به نسل 3 و نسل‌های بالاتر را در تاریخ 4 شهریورماه1393 ، دریافت کرد و اکنون با گذشت کمتر از 4 سال، 19330 سایت نسل سه و 17400 سایت نسل چهار و چهار و نیم در شبکه این اپراتور فعال است و بر این اساس همراه اول تنها اپراتور کشور است که در تمامی شهرها پوشش اینترنت پرسرعت دارد.

علاوه بر این، اپراتور اول در پنج سال گذشته، در ارزیابی رسمی سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی (رگولاتوری) که بر اساس استاندارد EFQM صورت می‌گیرد، برترین جایگاه اپراتورهای تلفن همراه کشور را برای خود حفظ کرده است.